مطالعه ای که در خصوص کلاسور اسکرپ بوک توسط Pam A. Mueller از دانشگاه پرینستون و Daniel M. Oppenheimer از UCLA انجام شد، دانشجویانی را که یادداشت می نوشتند با افرادی که با دست یادداشت برداری می کردند، مقایسه کرد.
آنها تفاوت آماری کمی در توانایی هر دو گروه برای یادآوری حقایق ساده پیدا کردند، اما دانشآموزانی که با دست یادداشتبرداری میکردند به سؤالات «کاربرد مفهومی» سؤالات ذهنی و سطح بالاتر – بهتر از کسانی که یادداشتها را تایپ میکردند، پاسخ دادند.
برای معلمانی که نمیخواهند نوتبوکهای کاغذی را اجباری کنند، برنامههای یادداشتبرداری مانند Notability، Noteshelf و GoodNotes وجود دارد که به دانشآموزان اجازه میدهد از قلم برای یادداشتبرداری با دست استفاده کنند.
هر روشی که باشد، یادداشت برداری با دست به دانش آموزان تمرین بسیار مورد نیاز برای کالج می دهد، جایی که ممکن است اجازه استفاده از وسایل الکترونیکی در کلاس را نداشته باشند.
وقتی یادداشتهای دانشآموزانم را مرور میکنم، میتوانم به سرعت متوجه شوم که آیا آنها دستورالعملها را دنبال میکنند و مطالب را بهطور رضایتبخشی دنبال میکنند یا یادداشتهای نامنظم یا نامفهومی میگیرند.
در مورد دوم، می توانم به آنها آموزش دهم که چگونه بهتر یادداشت برداری کنند. اگر دانش آموز به یک سیستم منظم پایبند نباشد، ممکن است از تکلیف امتیاز کسر کنم.
در یک کلاس، نمرات دفترچهای را معادل نمرات ارزیابی درست کردم، که انگیزهای عالی برای دانشآموزان بود تا یادداشتهای منظم و باکیفیت را حفظ کنند.
وقتی قبل از کووید، دفترچهها را درجهبندی میکردم، هر دو هفته یکبار آنها را جمعآوری میکردم (معمولاً در روز آزمون).
من به طور تصادفی یک مجموعه از سوالاتی را که برای تکالیف یا یادداشت هایی از سخنرانی که ارائه کرده بودم، انتخاب کردم.
من بررسی کردم که هر دانش آموز پاسخ یا یادداشت های سخنرانی را در دفترچه خود در بخش مربوطه داشته باشد، تاریخ درستی داشته باشد، و به سبکی که به آنها آموزش داده بودم؛ به عنوان مثال، من برای همه پاسخ ها به جملات کامل نیاز داشتم.
بدون دیدگاه