چه هشدارهایی در رابطه با قیسی آفتابی وجود دارد؟ همین تبدیل به سیانید است که ادعاهایی را در مورد فواید دانه‌های زردآلو خطرناک می‌کند.
پایگاه داده گیاهان سمی سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ارتباط بین قیسی آفتابی و مسمومیت با سیانید را ذکر می کند.
موارد متعدد نشان داد که مصرف مقادیر زیادی از قیسی آفتابی باعث می شود افراد علائمی مانند “استفراغ شدید، تعریق، سرگیجه و غش” را تجربه کنند.
FDA آمیگدالین (یا لاتریل یا ویتامین B-17) را به عنوان نوعی درمان سرطان تایید نمی کند. این تصمیم تصمیم قبلی را که مجاز به «واردات لاتریل برای درمان بیماران سرطانی لاعلاج از طریق سیستم استشهاد پزشک» بود، لغو کرده است.
پژوهش چه می گوید؟ یک منبع معتبر در سال 2015 که توسط کتابخانه کاکرین منتشر شد اشاره کرد که به دلیل مسمومیت احتمالی سیانید مرتبط با مصرف مقادیر زیاد آمیگدالین، همه اشکال لاتریل خطرناک هستند.
نویسندگان نوشتند: “خطر قابل توجهی از عوارض جانبی جدی ناشی از مسمومیت با سیانید پس از لاتریل یا آمیگدالین، به ویژه پس از مصرف خوراکی وجود دارد.” بنابراین تعادل ریسک و فایده لاتریل یا آمیگدالین به عنوان یک درمان برای سرطان به طور واضح منفی است.
با این حال، مطالعه دیگری که در سال 2016 منتشر شد، اثرات آمیگدالین را بر رشد سلول های سرطانی پروستات مشاهده کرد.
این مطالعه نشان داد که یک دوز از این ماده شیمیایی (به طور خاص، 10 میلی گرم در میلی لیتر) “فعالیت ضد توموری قابل توجهی از خود نشان می دهد.”
تحقیقات بعدی نشان داد که حداکثر دوز قابل قبول آمیگدالین از طریق قیسی آفتابی 0.37 گرم (یا سه هسته کوچک) برای بزرگسالان است.
دوزهای بالاتر، یا حتی کمتر از نیمی از یک هسته بزرگ، می تواند از حداکثر دوز قابل قبول فراتر رود و برای بزرگسالان سمی باشد.
با این حال، اکثریت قریب به اتفاق تحقیقات و بررسی‌ها این ادعا را رد کرده‌اند که دانه‌های قیسی آفتابی و آمیگدالین یا لاتریل فوایدی برای مبارزه با سرطان دارند.
یک مطالعه مروری در سال 2006، 36 گزارش از استفاده از لاتریل برای مبارزه با سرطان را مشاهده کرد.
نویسندگان به این نتیجه رسیدند که «این ادعا که لاتریل اثرات مفیدی برای بیماران سرطانی دارد، توسط داده‌های بالینی معتبر تأیید نمی‌شود». آنها همچنین نوشتند که هیچ یک از مطالعات موردی آنها “اثربخشی laetrile” را ثابت نکرد.
بدون دیدگاه