صابون خرچنگ تایلندی که با یک بار استفاده جوش صورت را درمان کرد

لازم به ذکر است که صابون خرچنگ تایلندی نمک های سدیم یا پتاسیم اسیدهای چرب هستند. آنها قدیمی ترین سورفکتانت ها و پیش سازهای مواد شوینده و پاک کننده مدرن ما هستند که به صورت مصنوعی تولید می شوند.

تولید آنها هزاران سال است که شناخته شده است. به عنوان ترکیبات فعال سطحی و مواد شوینده، نقش عمده ای در مراقبت شخصی و توسعه مواد شوینده ایفا کرده اند. با این حال، به دلیل معایب آنها، تا حد زیادی با سورفکتانت های دیگر جایگزین شده اند.
پختن چربی ها با خاکستر چوب دسته ای از ترکیبات فعال سطحی  صابون ها  را برای چهار هزار سال تولید کرده است. خاکستر چوب از جمله حاوی پتاس نمک (K2CO3) است که در محلول آبی واکنش قلیایی نشان می دهد.

صابونی شدن چربی ها امروزه با z می باشد. B. با هیدروکسید سدیم یا هیدروکسید پتاسیم انجام می شود، نمک های سدیم یا پتاسیم اسیدهای مونو کربوکسیلیک زنجیره مستقیم با طول زنجیره متوسط ​​و بالاتر، به اصطلاح اسیدهای چرب را تشکیل می دهد.

در یک محلول آبی، آنیون های اسید چرب با بار منفی (آنیون های صابون) آزاد هستند، به طوری که صابون به عنوان سورفکتانت آنیونی شناخته می شود.

صابون سورفکتانت کلاسیک برای تمیز کردن پوست انسان چندان مناسب نیست. صابون‌ها به عنوان نمک پایه‌های قوی، واکنش قلیایی با اسیدهای ضعیف دارند و در نتیجه برای پوست تحریک‌کننده هستند.
نمک های سدیم اسیدهای چرب، به عنوان مثال. ب. استئارات سدیم نمک اسید استئاریک است، اما هنوز هم به عنوان صابون کشک سخت برای شستن دست ها استفاده می شود.
نمک های پتاسیم اسیدهای چرب قوام بیشتری دارند و به آنها صابون نرم می گویند. امروزه از آنها برای تمیز کردن کف یا صابون اصلاح استفاده می شود.

به عنوان سورفکتانت، صابون ها اصولاً به عنوان شوینده مناسب هستند، اما امروزه به ندرت برای این منظور استفاده می شوند.