استفاده از الکل صنعتی سفید در فرایند ساخت فیبر های نوری

از آنجایی  که الکل صنعتی سفید به راحتی سنتز می شوند و به راحتی به ترکیبات دیگر تبدیل می شوند، به عنوان واسطه های مهم در سنتز آلی عمل می کنند.

یک سنتز چند مرحله‌ای ممکن است از واکنش‌های گریگنارد مانند برای تشکیل الکلی با ساختار کربن مورد نظر استفاده کند، و به دنبال آن واکنش‌هایی برای تبدیل گروه هیدروکسیل الکل به عملکرد مورد نظر انجام شود.

متداول‌ترین واکنش‌های الکل‌ها را می‌توان به‌عنوان اکسیداسیون، کم‌آبی، جایگزینی، استری شدن و واکنش‌های آلکوکسیدها طبقه‌بندی کرد.

الکل ها ممکن است اکسید شوند و کتون ها، آلدئیدها و اسیدهای کربوکسیلیک تولید کنند. این گروه های عاملی برای واکنش های بعدی مفید هستند.

برای مثال، کتون ها و آلدئیدها را می توان در واکنش های بعدی گریگنارد و اسیدهای کربوکسیلیک را می توان برای استری کردن استفاده کرد.

اکسیداسیون ترکیبات آلی به طور کلی تعداد پیوندها را از کربن به اکسیژن (یا عنصر الکترونگاتیو دیگری مانند هالوژن) افزایش می دهد و ممکن است تعداد پیوندها به هیدروژن را کاهش دهد.

الکل های ثانویه به راحتی بدون شکستن پیوندهای کربن و کربن تنها تا مرحله کتون اکسید می شوند. هیچ اکسیداسیون دیگری جز در شرایط بسیار سخت دیده نمی شود.

الکل های ثالثی به هیچ وجه بدون شکستن پیوندهای کربن-کربن اکسید نمی شوند، در حالی که الکل های اولیه را می توان به آلدهیدها یا بیشتر به اسیدهای کربوکسیلیک اکسید کرد.

اسید کرومیک (H2CrO4، تولید شده از اختلاط دی کرومات سدیم، Na2Cr2O7، با اسید سولفوریک، H2SO4) یک عامل اکسید کننده موثر برای اکثر الکل ها است.

این یک اکسید کننده قوی است و الکل را تا جایی که ممکن است بدون شکستن پیوندهای کربن و کربن اکسید می کند.

اسید کرومیک الکل های اولیه را به اسیدهای کربوکسیلیک اکسید می کند و الکل های ثانویه را به کتون اکسید می کند.

الکل های سوم در شرایط ملایم با اسید کرومیک واکنش نمی دهند. با دمای بالاتر یا اسید غلیظ تر، پیوندهای کربن-کربن ممکن است اکسید شوند. با این حال، بازده از چنین اکسیداسیون قوی معمولا ضعیف است.